گفتمان پیرامون کارد و چنگال یکبار مصرف با افزایش نگرانی های زیست محیطی جهانی شدت می یابد. از جمله مورد بحث و گفتگو بیشتر است فنجان های کاغذی یکبار مصرف و فنجان های پلاستیکی در حالی که هر دو هدف مشابهی را ارائه می دهند ، ردپاهای زیست محیطی آنها به طور قابل توجهی واگرایی می کند و یک معاینه دقیق تر را ضمانت می کند.
فنجان های پلاستیکی ، که از پلیمرهای مبتنی بر نفت ساخته شده اند ، مدتهاست که به دلیل تداوم آنها در محیط های طبیعی مورد انتقاد قرار می گیرند. این مواد می توانند برای قرن ها بدون تجزیه تحمل کنند و به مسئله رشد آلودگی پلاستیک کمک می کنند. علاوه بر این ، فرآیندهای استخراج و پالایش مورد نیاز برای تولید این فنجان ها گازهای گلخانه ای قابل توجهی را آزاد می کنند و تغییرات آب و هوا را تشدید می کنند. در مقابل ، فنجان های کاغذی یکبار مصرف ، که به طور معمول از خمیر باکره یا بازیافت شده ساخته می شوند ، ظاهراً خوش خیم تر به نظر می رسند. با این حال ، این برداشت ضمانت بررسی می کند.
باید چرخه عمر هر محصول را در نظر گرفت تا کاملاً تأثیرات مربوط به آنها را درک کند. تولید فنجان های کاغذی نیاز به جنگل زدایی گسترده دارد که اکوسیستم ها را مختل می کند و از ظرفیت جداسازی کربن کاسته می شود. علاوه بر این ، فرآیندهای سفید کننده به کار رفته برای دستیابی به رنگ سفید مورد نظر ، مواد شیمیایی خطرناک را به سیستم های آب معرفی می کند و خطرات لازم برای زندگی آبزیان را ایجاد می کند. با این حال ، طرفداران استدلال می کنند که لیوان های کاغذی در شرایط کنترل شده قابل بازیافت و کمپوست هستند و یک استراتژی کاهش بالقوه را ارائه می دهند.
برعکس ، فنجان های پلاستیکی اغلب به دلیل آلودگی یا مواد مغذی اقتصادی از جریان های بازیافت فرار می کنند. طبیعت سبک وزن آنها پراکندگی گسترده را از طریق جریان باد و آب تسهیل می کند و منجر به بستر دریایی گسترده می شود. میکروپلاستیک ، بقایای قطعه قطعه شده از این فنجان ها ، زنجیره های غذایی را با عواقب بالقوه فاجعه بار برای تنوع زیستی نفوذ می کند. علیرغم پیشرفت در پلاستیک های زیست تخریب پذیر ، اثربخشی آنها به ویژه در سناریوهای دفع کنترل نشده ، بحث برانگیز است.
در ارزیابی این گزینه ها ، نمی توان از مفهوم انرژی تجسم یافته غافل شد - کل انرژی مصرفی در طول وجود یک محصول. فنجان های پلاستیکی به طور کلی به مواد کمتری در هر واحد نیاز دارند و ترجمه به انتشار گازهای حمل و نقل پایین تر. در همین حال ، فنجان های کاغذی در هنگام تولید منابع بیشتری را می طلبند و برخی از مزایای درک شده خود را جبران می کنند. این پارادوکس از پیچیدگی ارزیابی اثرات زیست محیطی از طریق معیارهای ساده گرایانه تأکید می کند.
در نهایت ، هیچ یک از گزینه ها به طور واضح برتر ظاهر نمی شوند. این تصمیم به اولویت بندی معیارهای خاص پایداری بستگی دارد: کاهش وابستگی به سوخت فسیلی ، حفظ زیستگاه های جنگلی یا محدود کردن بقایای اقیانوسی. سیاستگذاران و مصرف کنندگان به طور یکسان باید دیدگاه ظریف را اتخاذ کنند ، و تجارت های ذاتی در هر انتخاب را به رسمیت می شناسند. جامعه با تقویت نوآوری در علوم مادی و تقویت زیرساخت های مدیریت پسماند ، جامعه می تواند تلاش کند تا اثرات مضر استفاده از جام یکبار مصرف را به حداقل برساند.
با افزایش آگاهی ، انگیزه به سمت مدل های مجدد و مدلهای اقتصاد دایره ای تغییر می کند. تا زمانی که چنین پارادایم ها غالب شوند ، درک تفاوت های ظریف بین فنجان های کاغذی و پلاستیکی قدرت تصمیم گیری های آگاهانه ، ایجاد شکاف بین راحتی و حفاظت .
